Funkcjonowanie naszego "języka umysłu"

Jeśli pomyślimy o obrazie świata jako o najbardziej ogólnej syntezie niezliczonej ilości przeżyć i wpływów, ich interpretacji, i wynikającej z tego nadawaniu wartości oraz znaczeń przestrzennym obiektom. Obraz świata jest, w najbardziej konkretnym i natychmiastowym znaczeniu, efektem komunikacji. Nie jest on światem, lecz mozaiką obrazów, które mogą być interpretowane w jakiś sposób dzisiaj, a w inny jutro, wzorcem wzorców, interpretacja interpretacji, rezultatem bezustannych decyzji na temat tego co może a co nie może zostać zawarte w tych meta – interpretacjach, które same w sobie są konsekwencjami decyzji z przeszłości. Tłumaczenie postrzeganej rzeczywistości, ta synteza naszego doświadczania świata w obraz, jest najprawdopodobniej funkcja prawej półkuli. Do lewej półkuli należy przypuszczalnie zadanie racjonalizacji tego obrazu. Razem obie półkule pomagają skonsolidować ten obraz w samo – spełniający, samo – wartościujący sposób, a często do momentu gdy cokolwiek co może być sprzeczne z obrazem nie prowadzi już do jego korekty lecz do jego dalszego przetwarzania i opracowania.
Obie półkule reagują w różny sposób na bodźce środowiska. Każda z nich zareaguje na te wpływy zewnętrzne, które wpadają w jej zakres odpowiedzialności. Sugeruje to pewne bardzo ciekawe wnioski na temat dostępności komunikacyjnej danej półkuli, i w związku z tym na temat „języka” , który należy zastosować aby do niej dotrzeć. Każda próba wpływania na którąkolwiek z półkul musi być dokonywana przy użyciu specyficznego dla niej języka po to, aby sygnał czy komunikat został przyjęty i przetworzony .
Prawa półkula jest także znacznie lepiej wyposażona niż lewa półkula w umiejętności niezbędne do postrzegania złożonych konfiguracji przestrzennych. Posiada ona mniej lub bardziej skonsolidowany „obraz świata”. Dominuje w niej obraz, i dlatego także przywoływanie wspomnień oraz nastrojów i uczuć które oryginalnie się z nim wiązały.
Prawa półkula monitoruje i , jeśli to konieczne, koryguje lub dopasowuje wymowę oraz decyzje lewej półkuli zgodnie z obrazem świata, koncepcją własną i poprzednim zaprogramowaniem.

Język w bardzo silny sposób determinuje nastroje, poglądy, zachowania i decyzje. Istnieją ukryte zasady interakcji werbalnej. Aby zmienić rzeczywistość, która wydaje się być niezmienna, trzeba najpierw wiedzieć co powinno być zmienione, co oznacza iż trzeba znać strukturę rozważanego obrazu świata; a po drugie w jaki sposób praktyczny ta zmiana może być osiągnięta. Z tych dwóch punktów obserwacyjnych – czyli co i jak – wynikają ważne wnioski dla języka zmian.

PODŚWIADOMOŚĆ
Podświadomy umysł ma wielki wpływ na nasze życie codzienne i jest znacznie bardziej rozległa i wszechstronna niż początkowo sądzono .
Zgodnie z klasyczna Teorią Freuda, podświadomość jest prymitywna, agresywna, emocjonalna, jest kotłem zasadniczo nie pożądanych pobudek. Badania pokazują, że podświadomość jest znacznie bardziej miła, delikatna, bardziej racjonalna i może dokonywać całą gamę rzeczy normalnie przypisywanych świadomości.
Badania pokazały że podświadomość jest żywotnym dyrygentem „zza sceny”, kierującym myśleniem potrzebnym do tego, aby wykonać jakieś zadanie automatycznie. Kiedy osoba po raz pierwszy uczy się chodzić, mówić, jeździć samochodem, pisać na maszynie itp. Musi się koncentrować i świadomie łączyć rzeczy ze sibą. Kiedy jest już biegła w danej czynności, staje się to dla niej automatyczne. Określa się to mianem „kompetencji podświadomej”.
Rozważany proces został przesunięty do podświadomości, w związku z czym swiadoma część mózgu może przystąpić do innych zadań.
Znaczna część złożonego myślenia odbywa się poza świadomością i kieruje naszymi osądami i działaniami. Na przykład , informacje zebrane i przetworzone w podświadomości wpływają ( bez naszego uświadomienia) na nasze pierwsze wrażenie o jakiejś osobie. Wszelkie przeżycia w rodzaju ”aha” czy „eureka”, jak również decyzje podejmowane „intuicyjnie”, oparte są na obfitości informacji zebranych i przetworzonych w podświadomości.
Wykonano pewne ciekawe badania z ludźmi, którzy są niewidomi. Kiedy przedmiot rozbłyskał się na ekranie telewizyjnym, osoby te nie potrafiły go zidentyfikować, lecz potrafiły wskazać gdzie się pojawił. Na jakimś poziomie ma miejsce widzenie (to znaczy widzenie podświadome). Mogą istnieć dwa systemy wizualne: jeden, związany ze świadomością, który pozwala nam identyfikować przedmioty; drugi, związany z podświadomością, który pozwala nam odczuwać obecność przedmiotu oraz miejsce w którym się znajduje.
Badania uzasadniają stwierdzenie iż mózg jest zorganizowany w świadomość i podświadomość, które mogą działać niezależnie od siebie. Na przykład , badania na Uniwersytecie Stanford pokazały, że kiedy ludziom zadawano ból podczas transu, mieli oni wówczas coś co się określa mianem „ukrytego obserwatora”, który metaforycznie zapisywał ilość doświadczanego bólu. Jednakże, ten „ukryty obserwator” nie dopuszczał aby ból dostał się do uświadamianej świadomości. Badania nad „ukrytym obserwatorem” pokazują nam, że pewne informacje sa w jakiś sposób przetwarzane i składowane w mózgu, lecz nie sa dostępne naszej świadomości.
Podświadomość należy rozważać poważnie. Ludzie często nie wiedzą dlaczego robią to co robią, gdyż są pod wpływem motywów, uczuć, idei, spostrzeżeń i wspomnień których nie są świadomi.
Wygodnym sposobem jest myślenie o podświadomości jako o ogromnym skarbcu – baza danych doświadczenia – z którego się czerpie. Jedną z ról świadomego umysłu jest uczenie się tego w jaki sposób wykorzystywać uczenie się tego w jaki sposób pukać do tego skarbca doświadczeń i istniejących już zasobów, aby skanalizować te zasoby w służbie całej osoby.

ZAŁOŻENIA NA TEMAT MÓZGU, JĘZYKA I RZECZYWISTOŚCI
Język jest tak integralna i centralną częścią naszego codziennego życia , że zwykle traktujemy wyrażenia jakich używamy jako coś oczywistego.

Wszystkie dane są zasadniczo wieloznaczne.
Kiedy coś przeżywamy, jesteśmy po prostu w kontakcie z rzeczywistością, początkowo bez osądu czy opinii. To akt postrzegania – myślenie o przeżyciu – umieszcza te dane w kategorii, co oznacza nadawane jej znaczenie, określana reakcja, i wyznaczany jest kierunek.

Język jest strukturą wielopoziomową, kodowaną przez system relacji.
Mózg wybiera i nadaje struktury informacjom. Istnieją struktury do przetwarzania informacji na więcej niż jednym poziomie w mózgu, niektóre bliższe świadomych wyrażeń niż inne.
Zachowanie mózgu, powierzchownie, przejawia więcej zniekształceń i wieloznaczności.
A jednak reprezentuje on wersje zachowania mózgu na głębszych poziomach.

„Związek między językiem i rzeczywistością jest tworzony przez definicje słów”
(Wittgenstein)

Składnia pamięci i znaczenia.
Język jest nie tylko środkiem komunikowania się. Jest środkiem, przy pomocy którego istota ludzka sortuje, interpretuje i organizuje informacje z otaczającego środowiska. Język reprezentuje organizację poznawczą czy kategoryzację świata przeżyć osoby. Zamiast zachowywania wszystkich faktów na temat danego przeżycia, jedynie niektóre informacje specyficznego rodzaju są zatrzymywane po to, aby zachować i zapamiętać jakieś przeżycie.
Oznacza to, że informacje są grupowane w kategorie lub klasy.. i tworzy się znaczenie.
I właśnie znaczenie jest tym , co ludzie pamiętają. Ten proces kategoryzacji owocuje powstawaniem uogólnień dla każdego przeżycia.

„Język jest czymś więcej niż tylko środkiem komunikacji – jest narządem postrzegania”
(Julian Jaynes)

Cienka linia pomiędzy wydobywaniem i instalowaniem
Zasadniczo język zakłada w jaki sposób słuchasz myśli. Wartość słów jest nie tylko w informacjach jakich mogą dostarczyć, lecz także w efektach jakie są tworzone w świadomości.
Postrzeganie kształtuje język a język kształtuje postrzeganie. W tym sensie język może być traktowany jako narzędzie postrzegania. Uświadamiając to sobie , można nauczyć się jak korzystać z języka w celu tworzenia możliwości do rozszerzania zakresu tego, co jest możliwe do zrobienia w myśleniu i działaniu.

Słowa i język nie tylko wpływają – one odsłaniają
Poprzez język można nauczyć się czegoś o procesach wewnętrznych które stworzyły reakcje i zachowania. Jako ,że nasze idee, koncepcje, doświadczenia i uczucia otrzymują formę językową i werbalne etykietki, język i myśl nie mogą być rozdzielone. Gdy nauczymy się jak zajmować się językiem na poziomie wzorców i struktur, odkryjemy integralną i centralna rolę języka niemal w każdej dziedzinie ludzkiego życia. I zdamy sobie sprawę z tego, że językiem, którego używamy, oddziaływujemy na innych i siebie na poziomie przekonań, percepcji i sądów. Ten wpływ może być niekontrolowany... albo z uświadomieniem, że poprzez język nie można nie wpływać.

„Prawdy nie odkrywamy , lecz ją tworzymy”
(St. Exupery)

Ponieważ jesteśmy twórcami i producentami języka, jesteśmy w dużej części, współtwórcami naszej rzeczywistości. Dlatego język staje się niezwykle mocnym narzędziem reorganizowania i przerywania świata przeżyć takimi sposobami, które wykorzystują zasoby pozwalające rozszerzyć zakres tego co jest możliwe i poprawiają jakość życia.

„Leczenie dusz dokonuje się przy użyciu pewnych talizmanów... a tymi talizmanami są sprawiedliwe słowa”
(Sokrates)

„Słowo nie jest krystalicznym, przeźroczystym i niezmiennym,........ ono jest powłoka żywej myśli”
(Oliver W. Holmes)

JĘZYK JAKO ZAŁOŻENIE – JĘZYK JAKO EKSPRESJA
Język jest wytworem procesu założeń /poznawczego/ oddziaływania.
Język reprezentuje poznawczą organizację świata danej osoby.
Język, a także emocje i zachowania są wynikiem przetwarzania wewnętrznego.
Przetwarzanie wewnętrzne kształtuje język, a język kształtuje wewnętrzne przetwarzanie.
Jeśli zmienimy swój język, to w jakiś sposób zmienimy swoje przetwarzanie wewnętrzne.

Język jako „zwierciadło umysłu”
Mamy dostępne dwie drogi rozumienia ludzi i ich modeli świata, zachowanie analogiczne (lub niewerbalne, nie lingwistyczne) oraz język. Zachowanie analogiczne reprezentowane jest przez takie zjawiska jak postawa, gestykulacja, wyrazy twarzy, oddech, rodzaje głosu, by wymienić tylko kilka. Inną drogą jest język. Język wyraża naturę przetwarzania wewnętrznego: myśli, spostrzeżenia, kojarzenia pojęciowe i emocje. .Mówiąc krótko język jest sprawozdaniem z działalności poznawczej, kojarzenia pojęć i emocjonalnej.
Język jest tak integralną i centralną częścią naszego codziennego życia, że zwykle traktujemy wyrażenia jakich używamy jako coś oczywistego. Kiedy dotrzemy do języka na poziomie wzorców i struktur, to odkryjemy że wyraża on wymiar szczegółu i bogactwo jakiego nie jest w stanie dostarczyć zachowanie analogiczne.
Język jest wysoce skutecznym systemem przetwarzania i organizowania informacji., redukowania wieloznaczności oraz tworzenia i utrzymywania subiektywnej spójności logicznej, w obliczu stałego napływu wrażeń, które muszą być przetworzone i zorganizowane przez nasz umysł. Nie można rozdzielić myśli i języka. Nasze myśli, przeżycia, uczucia, idee i pojęcia maja nadaną formę językową i etykietki werbalne.

Więcej na ten temat można dowiedzieć się na szkoleniach przez nas realizowanych !!!

Urszula Sadomska
Alterna grupa konsultingowa
www.alterna.pl

1. drukuj

« poprzedni   |   archiwum   |   następny »