KREOWANIE WŁASNEGO WIZERUNKU

„Umiejętność postępowania z ludźmi jest takim samym towarem handlowym jak cukier czy kawa. I zapłacę za te umiejętność więcej niż za jakakolwiek inną pod słońcem”

John D. Rockefeller

Świat wyglądałby zupełnie inaczej bez kilku osób, które opanowały w najwyższym stopniu umiejętność oddziaływania na innych i skutecznie stosowały ją na przestrzeni tysiącleci.
Chciałbyś mieć większy wpływ na wydarzenia w Twoim życiu?
Chciałbyś potrafić w sposób przekonujący wygłaszać swoje opinie podczas dyskusji?

W dzisiejszych czasach siła oddziaływania na innych i przekonywania ich do własnego punktu widzenia jest najczęściej brakującym składnikiem w przepisie na sukces.
Zdolność oddziaływania na innych to umiejętność pozwalająca przeskoczyć kilka szczebli na drabinie życia.

Co widzisz?
Co ujrzymy, gdy idąc ścieżką pochylimy się przy bezwietrznej pogodzie nad taflą przejrzystej wody górskiego jeziora?
Niektórzy zobaczą skały, rośliny wodne, pnie drzew, małe i duże ryby pływające w toni. Inni nie zobaczą żadnej z tych rzeczy – ujrzą tylko swoje własne odbicie na gładkiej powierzchni wody.
Będą oni tak zafascynowani własnym odbiciem, że nawet nie przyjdzie im do głowy, aby nastawić wzrok na inną odległość, aby na przykład spojrzeć w głąb, na widoczne w słonecznym świetle dno jeziora. Tacy ludzie mogą iść pomostem aż na sam środek jeziora, lecz nie zobaczą nigdy innego obrazu – ryb, które mogliby złowić – pstrągów, karpi, szczupaków czy sumów.

Ludzie ci widzą tylko swoje własne odbicie.

Ponieważ nie potrafią dostrzec jeziora w całej jego okazałości, lecz tylko jego powierzchnię – a na niej zawsze ten sam, „bardzo interesujący” obraz – to ich obserwacje przyznają im, w ich mniemaniu, zawsze rację. Potwierdzają to, co „zawsze wiedzieli”, co od dawna znali – swój własny obraz !

Jeszcze lepiej może to oddać historia przedstawiona przez prof. Dr Karla Steinbucha w jego książce: „Program 2000”
„O tym, jak ludzie i społeczeństwa reagują na zmiany, uczy nas nie tylko historia ludzkości, lecz także badania nad zachowaniami. Następująca historia nie jest bajką. Na pewnej wyspie na Oceanie Wielkim żyło plemię małp. Wędrowały po puszczy, szukały pożywienia (najbardziej smakowały im pożywne korzenie), bawiły się, płodziły młode i pokazywały im, jak należy jeść. Młode postępowały zgodnie ze wskazówkami starszych i panował spokój i porządek, aż do następującego wydarzenia:
Młoda samica imieniem Imo zanurzyła korzeń w wodzie i zanim go ugryzła, obmyła go z piasku i dopiero wtedy zjadła. Inne małpy przyglądały się temu ze zdumieniem. Potem jedna za drugą spróbowały zrobić to samo i stwierdziły, że korzenie bez piasku smakują dużą lepiej.
W końcu większość z nich nauczyła się myć korzenie przed jedzeniem. Jedna odkryła nawet, że korzenie są szczególnie smaczne po obmyciu w słonej wodzie morskiej. Również inne nauczyły się, że korzenie ze słoną woda są dużo lepsze.
Nauczyło się tego większość małp, lecz jednak nie wszystkie. Było to kilka starych małp, które uważały się za najmądrzejsze i nie uznawały rzeczy nie pochodzących od nich. Z młokosami w ogóle nie rozmawiały i udawały wręcz, że ich nie dostrzegają. Pomiędzy sobą jednak wyrzekały: Od dawien dawna zwyczajem małp jest jedzenie korzeni z piaskiem. To niesłychane, na co sobie te młode pozwalają, naruszając stare obyczaje. Co będzie ze spokojem i porządkiem ?
Ta historia o małpach może być kluczem do zrozumienia wielu naszych współczesnych konfliktów.

Stale spotykamy się z argumentami starych małp. W naszych rzekomo oświeconych czasach pojawiają się one nie wstydliwie i ukradkiem, lecz w sposób triumfujący i agresywny.

Nasza szansa nie polega na potwierdzaniu tego, co „już od dawna wiemy”, lecz na tym, czego nowego możemy się codziennie nauczyć.
Mówiąc dokładniej – na tym, co dzisiaj świadomie zrobimy lepiej niż wczoraj.
Są ludzie, którzy przez całe życie pozwalają innym kierować sobą, oraz ludzie, którzy potrafią kierować innymi. To oni utrzymują koła gospodarki w ruchu. To oni są śmiałymi zdobywcami świata jutra. To oni są, bez względu na pozycję i funkcje, budowniczymi przyszłości.
Chodzenie jest łatwe, jednakże niewiele dzieci przejdzie całą długość pokoju podczas pierwszej próby. Jazda na rowerze też jest prosta.
W przypadku doskonalenia sztuki (oddziaływania) jest podobnie. To także jest proste. Owszem, zajmuje czas, wymaga wysiłku i wielu ćwiczeń. Ale, gdy zdobędziesz już tę umiejętność, zauważysz jak łatwo można ją wykorzystać i będziesz to robić, nie zastanawiając się nad tym. Stanie się ona częścią twojej osobowości.

Sukces jest dobrowolny !
Nasze szkolenie jest z tego punktu widzenia szansą na podjęcie próby przeskoczenia swego własnego cienia.

„Człowiek nie jest tym, kim sądzi, że jest, ale jest wyłącznie taki, jakim postrzega go otoczenie”.

Autor:
Beata Motor
Od 16 lat zatrudniona w firmie VIDI Centrum Rozwoju Kadr Stanowisko Ekspert - Manager ds. szkoleń

1. drukuj

« poprzedni   |   archiwum   |   następny »